Smaki sławy Bogusława Kaczyńskiego

Pierwsza w Polsce wystawa poświęcona Bogusławowi Kaczyńskiemu, wybitnemu popularyzatorowi muzyki operowej, słynnemu dziennikarzowi telewizyjnemu, dyrektorowi Teatru Muzycznego „Roma” i Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy oraz prorektorowi Akademii Muzycznej w Warszawie.

Jak opisać Człowieka podziwianego przez kilka pokoleń Polaków? Na czym polegał fenomen Bogusława Kaczyńskiego? W latach 90. ubiegłego wieku jeździłem latem do mojej siostry w Krynicy-Zdroju i widywałem Mistrza pijącego herbatkę przy stoliku przed pensjonatem „Wisła”, gdy przygotowywał Festiwal imienia Jana Kiepury. Nigdy nie był sam. Towarzyszyli Mu artyści albo bliscy współpracownicy. Siadałem kilka stolików dalej, zamawiając słynną kremówkę i kątem oka obserwowałem Jego zachowanie. Z telewizji znałem Go jako oratora, mówiącego pięknie o muzyce i gwiazdach światowego formatu. Słynne były Jego kolorowe muszki, zakładane na śnieżnobiałe koszule do eleganckich garniturów lub smokingów. Tu, w Krynicy, przy strumyku, przed drewnianym zielonym pensjonatem, zakładał hawajskie koszule i sprawiał wrażenie, jakby był na wczasach. Tu czuł się dobrze przez 30 lat. A jednak te wakacje były powiązane z pracą. Organizacja wielkiego festiwalu, na który ściąga się solistów z różnych stron świata, a także liczne orkiestry, chóry, zespoły baletowe i teatry muzyczne z ponad 100-osobową obsadą – to wielka praca połączona ze stresem. Na zewnątrz jednak nikt tego stresu u Mistrza nie widział. Był zwykle uśmiechnięty, chętnie rozdawał autografy i pozował do setek zdjęć, nie pokazując nigdy zmęczenia.

Kim był Bogusław Kaczyński? Niewiele osób wie o tym, że w młodości, jako absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, rozpoczynał karierę jako pianista. Po kontuzji ręki wybrał jednak inną drogę. Ale czy występując przez wiele lat na scenie nie był artystą? Gdy został dyrektorem „Dni Muzyki Kameralnej” w Łańcucie, przekształcił je w „Festiwal Muzyki Łańcut”, któremu nadał rangę międzynarodową. Kiedy przejął dyrekcję Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju, również sprawił, że na Jego zaproszenie przybywali artyści o światowej renomie, a na widowni zasiadali melomani z Europy, Ameryki i Azji. Aby podkreślić prestiż, zmienił w 2003 roku nazwę wydarzenia na Europejski Festiwal im. Jana Kiepury. Wtedy właśnie, jako kierownik artystyczny Gliwickiego Teatru Muzycznego, zacząłem coraz częściej spotykać się z Mistrzem, ponieważ zależało mi na tym, aby nasz zespół występował na tak ważnym festiwalu ze spektaklami operetkowymi, uwielbianymi przez publiczność. Razem z dyrektorem Pawłem Gabarą dbaliśmy o to, aby soliści byli na najwyższym poziomie. Pokazywaliśmy w Krynicy między innymi „Wiedeńską krew”, „Hello, Dolly” i „42 Ulicę” z Grażyną Brodzińską; „Ptasznika z Tyrolu” (z kreacją Stanisława Ptaka), „Kwiat Hawaii” i „Księżniczkę czardasza” z Małgorzatą Długosz (z gościnnie śpiewającą Wandą Polańską w roli Księżnej). Dyrektor godził się na eksperymenty. Zachwycony utalentowaną młodzieżą, wybraną w ogólnopolskim castingu, postanowił pokazać w Krynicy nowoczesny „High School Musical”. Zawsze jednak drobiazgowo omawiał z nami obsadę spektakli, przyjeżdżał do Gliwic na premiery i godzinami rozmawiał o poszczególnych scenach. Współpraca rozwijała się coraz bardziej. Bogusław Kaczyński jako dyrektor artystyczny Katowickich Spotkań Opery, Baletu i Operetki zapraszał nas ze spektaklami i koncertami galowymi do Parku Kościuszki, gdzie kilkutysięczna publiczność oklaskiwała naszych artystów i gościnne gwiazdy. Podobnie działo się w Sali Kongresowej w Warszawie podczas cyklu „Bogusław Kaczyński zaprasza”, zainicjowanego i organizowanego przez Barbarę Kaczmarkiewicz z Biura Promocji Kultury i Reklamy PROMOTON. Pełna sala, owacje, kwiaty…

Nasza wystawa w Oddziale Teatralno-Filmowym Muzeum Historii Katowic, poświęcona Bogusławowi Kaczyńskiemu, jest pierwszą taką ekspozycją w Polsce, inspirowaną atmosferą mieszkania w Wilanowie, w którym Mistrz przebywał w otoczeniu eleganckich, stylowych mebli, obrazów, nagród i ulubionych słoni – oczywiście z trąbą do góry. Znajdą się tu portrety Mistrza stworzone przez: malarza surrealistę Tomasza Sętowskiego (zaliczanego do nurtu „realizmu magicznego”), Jerzego Dudę-Gracza malującego obrazy realistyczno-groteskowe z karykaturalnym zacięciem oraz Andrzeja Kreütza-Majewskiego, naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie przez 39 lat.

Wernisaż odbędzie się 7 marca, o godzinie 18:00, MHKOddział Teatralno-Filmowy, ul. Kopernika 11

Serdecznie zapraszamy!