Kościół św. Wawrzyńca w Orzeszu, znajdujący się na tzw. Górce, wzniesiono ok. 1590 r. Został on zbudowany z fundacji Wawrzyńca Tracha i jego żony, Anny Marii z Frankenbergów - ówczesnych właścicieli Orzesza. Kościół do 1628 r. znajdował się w rękach ewangelików. Dewastację jego budynku przyniosły czasy wojny trzydziestoletniej. Później stał się on filialną świątynią parafii Woszczyce, jednak nabożeństwa odprawiano tu raczej okazyjnie, np. w święta Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, św. Wawrzyńca czy św. Katarzyny. Z czasem kościół zaczął być użytkowany bardziej regularnie. W inwentarzu parafii w Woszczycach zapisano pod datą 1750 r., że w wiosce Orzesze znajduje się kościół murowany, noszący wówczas wezwanie św. Katarzyny. Znajdowały się w nim trzy ołtarze, ambona oraz krypta, w której grzebano dziedziców Orzesza. Połowa XIX w. przyniosła generalny remont tego kościoła. W latach 1912-1930 świątynia była siedzibą parafii, jednak z chwilą oddania do użytku nowego kościoła, Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, który przejął funkcję parafii, tutejszy Kościół św. Wawrzyńca w Orzeszu stał się jej filią.
Świątynia na przestrzeni lat zmieniała swój wygląd. W latach 60-tych XX w. rozebrano neogotyckie ołtarze oraz ambonę, wykonując nowy wystrój wnętrza. Odnowiono wówczas także kościelną elewację. Rok Jubileuszowy 2000 przyniósł budowę nowego, kamiennego ołtarza, zaś w 2002 odnowiono wieżę.
Patron kościoła, św. Wawrzyniec, żył w III w. Ów diakon i męczennik pochodził najprawdopodobniej z terenów Hiszpanii. Śmierć za wiarę poniósł w 258 r. w Rzymie, okrutnie zamęczony na rozżarzonej do czerwoności kracie. Stąd też krata (ruszt) stanowi jego atrybut. W średniowieczu stał się jednym z najpopularniejszych świętych, a czczony jest jako patron ubogich, piekarzy, kucharzy, bibliotekarzy. W modlitwach proszono także o jego wstawiennictwo, chcąc ochronić się przed pożarami, a także by uzyskać pomoc w chorobach reumatycznych i poparzeniach.