slaskie.travel
Rejon Boronowa, a więc także rezerwat Rajchowa Góra, pod względem geomorfologicznym leży na obszarze makroregionu Wyżyna Woźnicko-Wieluńska, w dolinie górnej Liswarty. Z punku widzenia geobotanicznego tereny te należą do krainy Wyżyn Południowo-Wschodnich, a ściślej do Podkrainy Górnośląskiej. Utworzony w 1959 r. rezerwat objął przede wszystkim zbiorowisko roślinne określane jako bór mieszany świeży. Ten typ skupiska leśnego jest dość często spotykany - zajmuje prawie jedną piątą całkowitej leśnej powierzchni Polski. Skład drzewostanu objętego dziś rezerwatem uległ w ciągu wieków pewnym przekształceniom. O ile w rosnącym tu pierwotnie borze mieszanym świeżym dąb bezszypułkowy był gatunkiem dominującym, to na skutek gospodarki leśnej ustąpił on miejsca sośnie, sadzonej przez człowieka. Obecnie dęby bezszypułkowe są tu więc mniej liczne niż sosny. Oprócz tych gatunków drzew występują tutaj dąb szypułkowy oraz buk zwyczajny, zaś w mniejszej ilości także świerk oraz inne gatunki. Ze zwierząt warto wymienić przedstawicieli ptactwa: dzięcioła zielonego oraz myszołowa zwyczajnego. Nazwa rezerwatu pochodzić ma od nazwiska Rajch. Tak właśnie, według miejscowych podań, nazywał się żyjący tu niegdyś pustelnik, szukający w lasach miejsca na skupienie i modlitwę. Rezerwat wraz z okolicami oraz sama miejscowość Boronów w 1998 r. znalazły się w obszarze tworzonego wówczas Parku Krajobrazowego Lasy nad Górną Liswartą. Wspomnieć warto również, że poza samym rezerwatem, na terenie Boronowa oraz w okolicznych lasach znajduje się kilkanaście okazałych pomników przyrody - przeważnie dębów, lip i buków.
