Wielowieś, będąca siedzibą gminy, leży w powiecie gliwickim. Znajduje się tu kilka zabytków, do których (obok kościoła oraz cennych judaików z synagogą i kirkutem) należy także miejscowa rezydencja, określana jako pałac lub też jako dwór.
Pałac w Wielowsi wzniesiony został w 1748 roku dla hrabiego Franciszka Karola de Verdugo, ówczesnego właściciela okolicznych włości (z pochodzenia Hiszpana). W latach 1850, 1911-1912, a następnie w latach dwudziestych XX wieku, pałac był rozbudowywany przez kolejnych właścicieli. Prace budowlane prowadzono tu także w 1947 roku. Po nacjonalizacji został on przeznaczony na pomieszczenia urzędów, dzięki czemu nie uległ dewastacji, jak wiele tego rodzaju obiektów w czasach PRL.
Obiekt ma plan litery „L” i składa się z kilku budynków powiązanych łącznikami. Główny (ale zarazem najmniej reprezentacyjny) budynek ma siedmioosiową fasadę z ryzalitem o szczycie wspartym na kolumnach. Łącznik wiążący główny gmach z resztą zespołu posiada bramę przejazdową z dekoracją w postaci kartusza herbowego. Dachy, dwuspadowe i czterospadowe, pokryte są dachówką, a obecnie częściowo także eternitem. W pałacu mieści się dziś kilka instytucji, w tym Urząd Gminy, Urząd Stanu Cywilnego i posterunek policji. Od frontu obiekt wygląda na zadbany, jednak bliższe przyjrzenie się budowli dostarcza mniej optymistycznych wrażeń.
Rezydencja w Wielowsi otoczona jest parkiem, założonym w wieku XIX, który jednak z pierwotnego, 10-hektarowego, skurczył się do nieco ponad 3 hektarów.
Przez Wielowieś przechodzi zielono znakowany, długi, bo 138-kilometrowy Szlak Stulecia Turystyki, biegnący z Rybnika do Tarnowskich Gór.
