Wyszukiwarka
Liczba elementów: 24
Familoki przy ul. Gwardii Ludowej
Wycieczki: Osiedle Kaufhaus w Rudzie Śląskiej
Ruda Śląska leży w centrum aglomeracji górnośląskiej, sąsiadując m.in. z Zabrzem i Świętochłowicami. Miasto powstało w 1959 roku, z połączenia Rudy i Nowego Bytomia; obecnie współtworzy je 11 dzielnic, które często mogą się pochwalić wielowiekową historią. Już w drugiej połowie XVIII wieku tereny Rudy Śląskiej stały się miejscem dynamicznego rozwoju przemysłu ciężkiego, a przede wszystkim wydobycia węgla kamiennego oraz hutnictwa cynku i żelaza. W Nowym Bytomiu najwcześniej uruchomiono kopalnie i hutę cynku; w 1840 roku pracę rozpoczęła huta żelaza „Friedenshütte” (obecna Huta „Pokój”), założona przez żydowskich przedsiębiorców: Davida Loewenfelda, Moritza Friedländera i Simona Loewiego. Później często zmieniała ona właścicieli. Pod koniec XIX wieku zarządzający hutą postanowili zbudować na terenach położonych na zachód od zakładu osiedle robotnicze dla swoich pracowników z rodzinami. W pierwszym etapie, rozpoczętym prawdopodobnie już w latach 70., stanęły wielorodzinne familoki, które możemy dziś oglądać chociażby przy ul. Piotra Niedurnego. Są to ceglane bloki dwukondygnacyjne, przykryte dwuspadowymi dachami. W większości domów mieszkania były niewielkie, a ubikacje znajdowały się albo na korytarzu, albo na zewnątrz. W 1904 roku w centrum osiedla (obecnie ul. Piotra Niedurnego 99) stanął dom towarowy, czyli Kaufhaus. Z czasem dał on miano całej kolonii. Budynek ten, na planie litery L, jest dwupiętrowy i przykryty mansardowym dachem. W następnych latach osiedle rozbudowało się w kierunku wschodnim, przy dzisiejszych ulicach Gwardii Ludowej, Rudzkiej, Podgórze i Dobrej Nadziei. Domy tutaj postawione miały wyższy standard. W latach 30. XX wieku osiedle liczyło około 40 budynków, którym towarzyszyły obiekty użyteczności publicznej. Obecnie jest ich jednak znacznie mniej.
więcej >>
Familoki przy ul. Gwardii Ludowej
Wycieczki: Osiedle Kaufhaus w Rudzie Śląskiej
Ruda Śląska leży w centrum aglomeracji górnośląskiej, sąsiadując m.in. z Zabrzem i Świętochłowicami. Miasto powstało w 1959 roku, z połączenia Rudy i Nowego Bytomia; obecnie współtworzy je 11 dzielnic, które często mogą się pochwalić wielowiekową historią. Już w drugiej połowie XVIII wieku tereny Rudy Śląskiej stały się miejscem dynamicznego rozwoju przemysłu ciężkiego, a przede wszystkim wydobycia węgla kamiennego oraz hutnictwa cynku i żelaza. W Nowym Bytomiu najwcześniej uruchomiono kopalnie i hutę cynku; w 1840 roku pracę rozpoczęła huta żelaza „Friedenshütte” (obecna Huta „Pokój”), założona przez żydowskich przedsiębiorców: Davida Loewenfelda, Moritza Friedländera i Simona Loewiego. Później często zmieniała ona właścicieli. Pod koniec XIX wieku zarządzający hutą postanowili zbudować na terenach położonych na zachód od zakładu osiedle robotnicze dla swoich pracowników z rodzinami. W pierwszym etapie, rozpoczętym prawdopodobnie już w latach 70., stanęły wielorodzinne familoki, które możemy dziś oglądać chociażby przy ul. Piotra Niedurnego. Są to ceglane bloki dwukondygnacyjne, przykryte dwuspadowymi dachami. W większości domów mieszkania były niewielkie, a ubikacje znajdowały się albo na korytarzu, albo na zewnątrz. W 1904 roku w centrum osiedla (obecnie ul. Piotra Niedurnego 99) stanął dom towarowy, czyli Kaufhaus. Z czasem dał on miano całej kolonii. Budynek ten, na planie litery L, jest dwupiętrowy i przykryty mansardowym dachem. W następnych latach osiedle rozbudowało się w kierunku wschodnim, przy dzisiejszych ulicach Gwardii Ludowej, Rudzkiej, Podgórze i Dobrej Nadziei. Domy tutaj postawione miały wyższy standard. W latach 30. XX wieku osiedle liczyło około 40 budynków, którym towarzyszyły obiekty użyteczności publicznej. Obecnie jest ich jednak znacznie mniej.
więcej >>
Magazyn
Wycieczki: Zabrze Browary Górnośląskie
W połowie XIX wieku tereny pomiędzy Gliwicami i Bytomiem były miejscem intensywnego rozwoju przemysłowego. Niewielkie, dotychczas rolnicze miejscowości, w krótkim czasie przeobrażały się w pokryte szybami i kominami ośrodki górnicze i hutnicze. W centrum dzisiejszego Zabrza funkcjonowała najstarsza kopalnia, „Luiza”, istniał też dworzec kolejowy, a sprawną komunikację lądową zapewniała ulica Następcy Tronu, czyli „Kronprinzstrasse”. W 1860 roku żydowski przedsiębiorca, Loebel Haendler, zakupił działkę położoną pomiędzy miejscowościami Dorota, Zaborze i Małe Zabrze i wybudował na niej pierwszy w okolicy browar przemysłowy. Wkrótce zaczął warzyć świetne piwo, oparte na recepturze z bawarskiego Kulmbach. Interes się rozkręcał, a browar rozbudowywał. W następnych latach popularność u konsumentów zdobyły także inne gatunki zabrskiego piwa - chociażby dubeltowe czy pilzneńskie. W 1896 roku zakład przekształcono w spółkę „Browar Górnośląski Spółka Akcyjna dawniej L. Haendler”. Akcje spółki były notowane na berlińskiej giełdzie. Produkcji piwa w Zabrzu nie przerwano ani w trakcie I wojny światowej, ani podczas burzliwego okresu powstań śląskich i plebiscytu. Kres firmie Haendlera przyniosło wkroczenie Armii Czerwonej w 1945 roku i wywózka na wschód sporej części jej wyposażenia. Po wojnie zakład ruszył dopiero w latach 50. Obecnie należy do Browaru Van Pur. Do dziś przy ul. Wolności 327 zachowało się tylko kilka fabrycznych budynków pamiętających czasy przedwojenne, warto jednak skorzystać z okazjonalnych możliwości zwiedzania wnętrza zakładu, aby poczuć atmosferę i nowoczesnego, i tradycyjnego warzenia piwa.
więcej >>
Plac z magazynem
Wycieczki: Zabrze Browary Górnośląskie
W połowie XIX wieku tereny pomiędzy Gliwicami i Bytomiem były miejscem intensywnego rozwoju przemysłowego. Niewielkie, dotychczas rolnicze miejscowości, w krótkim czasie przeobrażały się w pokryte szybami i kominami ośrodki górnicze i hutnicze. W centrum dzisiejszego Zabrza funkcjonowała najstarsza kopalnia, „Luiza”, istniał też dworzec kolejowy, a sprawną komunikację lądową zapewniała ulica Następcy Tronu, czyli „Kronprinzstrasse”. W 1860 roku żydowski przedsiębiorca, Loebel Haendler, zakupił działkę położoną pomiędzy miejscowościami Dorota, Zaborze i Małe Zabrze i wybudował na niej pierwszy w okolicy browar przemysłowy. Wkrótce zaczął warzyć świetne piwo, oparte na recepturze z bawarskiego Kulmbach. Interes się rozkręcał, a browar rozbudowywał. W następnych latach popularność u konsumentów zdobyły także inne gatunki zabrskiego piwa - chociażby dubeltowe czy pilzneńskie. W 1896 roku zakład przekształcono w spółkę „Browar Górnośląski Spółka Akcyjna dawniej L. Haendler”. Akcje spółki były notowane na berlińskiej giełdzie. Produkcji piwa w Zabrzu nie przerwano ani w trakcie I wojny światowej, ani podczas burzliwego okresu powstań śląskich i plebiscytu. Kres firmie Haendlera przyniosło wkroczenie Armii Czerwonej w 1945 roku i wywózka na wschód sporej części jej wyposażenia. Po wojnie zakład ruszył dopiero w latach 50. Obecnie należy do Browaru Van Pur. Do dziś przy ul. Wolności 327 zachowało się tylko kilka fabrycznych budynków pamiętających czasy przedwojenne, warto jednak skorzystać z okazjonalnych możliwości zwiedzania wnętrza zakładu, aby poczuć atmosferę i nowoczesnego, i tradycyjnego warzenia piwa.
więcej >>
Podgórze
Wycieczki: Osiedle Kaufhaus w Rudzie Śląskiej
Ruda Śląska leży w centrum aglomeracji górnośląskiej, sąsiadując m.in. z Zabrzem i Świętochłowicami. Miasto powstało w 1959 roku, z połączenia Rudy i Nowego Bytomia; obecnie współtworzy je 11 dzielnic, które często mogą się pochwalić wielowiekową historią. Już w drugiej połowie XVIII wieku tereny Rudy Śląskiej stały się miejscem dynamicznego rozwoju przemysłu ciężkiego, a przede wszystkim wydobycia węgla kamiennego oraz hutnictwa cynku i żelaza. W Nowym Bytomiu najwcześniej uruchomiono kopalnie i hutę cynku; w 1840 roku pracę rozpoczęła huta żelaza „Friedenshütte” (obecna Huta „Pokój”), założona przez żydowskich przedsiębiorców: Davida Loewenfelda, Moritza Friedländera i Simona Loewiego. Później często zmieniała ona właścicieli. Pod koniec XIX wieku zarządzający hutą postanowili zbudować na terenach położonych na zachód od zakładu osiedle robotnicze dla swoich pracowników z rodzinami. W pierwszym etapie, rozpoczętym prawdopodobnie już w latach 70., stanęły wielorodzinne familoki, które możemy dziś oglądać chociażby przy ul. Piotra Niedurnego. Są to ceglane bloki dwukondygnacyjne, przykryte dwuspadowymi dachami. W większości domów mieszkania były niewielkie, a ubikacje znajdowały się albo na korytarzu, albo na zewnątrz. W 1904 roku w centrum osiedla (obecnie ul. Piotra Niedurnego 99) stanął dom towarowy, czyli Kaufhaus. Z czasem dał on miano całej kolonii. Budynek ten, na planie litery L, jest dwupiętrowy i przykryty mansardowym dachem. W następnych latach osiedle rozbudowało się w kierunku wschodnim, przy dzisiejszych ulicach Gwardii Ludowej, Rudzkiej, Podgórze i Dobrej Nadziei. Domy tutaj postawione miały wyższy standard. W latach 30. XX wieku osiedle liczyło około 40 budynków, którym towarzyszyły obiekty użyteczności publicznej. Obecnie jest ich jednak znacznie mniej.
więcej >>
Stryszek
Wycieczki: Zabrze Browary Górnośląskie
W połowie XIX wieku tereny pomiędzy Gliwicami i Bytomiem były miejscem intensywnego rozwoju przemysłowego. Niewielkie, dotychczas rolnicze miejscowości, w krótkim czasie przeobrażały się w pokryte szybami i kominami ośrodki górnicze i hutnicze. W centrum dzisiejszego Zabrza funkcjonowała najstarsza kopalnia, „Luiza”, istniał też dworzec kolejowy, a sprawną komunikację lądową zapewniała ulica Następcy Tronu, czyli „Kronprinzstrasse”. W 1860 roku żydowski przedsiębiorca, Loebel Haendler, zakupił działkę położoną pomiędzy miejscowościami Dorota, Zaborze i Małe Zabrze i wybudował na niej pierwszy w okolicy browar przemysłowy. Wkrótce zaczął warzyć świetne piwo, oparte na recepturze z bawarskiego Kulmbach. Interes się rozkręcał, a browar rozbudowywał. W następnych latach popularność u konsumentów zdobyły także inne gatunki zabrskiego piwa - chociażby dubeltowe czy pilzneńskie. W 1896 roku zakład przekształcono w spółkę „Browar Górnośląski Spółka Akcyjna dawniej L. Haendler”. Akcje spółki były notowane na berlińskiej giełdzie. Produkcji piwa w Zabrzu nie przerwano ani w trakcie I wojny światowej, ani podczas burzliwego okresu powstań śląskich i plebiscytu. Kres firmie Haendlera przyniosło wkroczenie Armii Czerwonej w 1945 roku i wywózka na wschód sporej części jej wyposażenia. Po wojnie zakład ruszył dopiero w latach 50. Obecnie należy do Browaru Van Pur. Do dziś przy ul. Wolności 327 zachowało się tylko kilka fabrycznych budynków pamiętających czasy przedwojenne, warto jednak skorzystać z okazjonalnych możliwości zwiedzania wnętrza zakładu, aby poczuć atmosferę i nowoczesnego, i tradycyjnego warzenia piwa.
więcej >>
Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Wycieczki: Spacerem po Zabrzu, Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Początki eksploatacji złóż węgla kamiennego w Zabrzu wiążą się z polityką gospodarczą ówczesnego gospodarza tych ziem, czyli Królestwa Prus. Na przełomie XVIII i XIX wieku węgiel był potrzebny zarówno do rozwoju górnictwa galeny w Tarnowskich Górach, jak i hutnictwa żelaza w Gliwicach. Duże pokłady węgla odkryto w 1790 roku i już w następnym uruchomiono kopalnię „Królowa Luiza”, nazwaną tak na cześć królewskiej małżonki. Z czasem kopalnia rozrosła się do potężnych rozmiarów. W 1898 roku odnotowano rekordowe roczne wydobycie – 3,3 mln ton! Po II wojnie światowej kopalnia pracowała pod nazwą „Zabrze”. Wydobycia zaprzestano w roku 1973. Po dwudziestu latach od zamknięcia kopalni otwarto w niej Skansen Górniczy „Królowa Luiza”. Składa się on z części naziemnej i podziemnej trasy turystycznej. Ekspozycję na powierzchni ulokowano w budynkach szybu „Carnall”. Najcenniejszym i najefektowniejszym obiektem jest czynna, parowa maszyna wyciągowa z 1915 roku. Jej moc wynosi 2000 KM, średnica jednego cylindra – 955 mm, średnica koła z liną wyciągową – 6 m! Oprócz zabytków związanych z górnictwem, w budynkach przyszybowych do oglądnięcia jest wystawa starych samochodów i motocykli. Warto się również udać na szczyt 30-metrowej wieży wyciągowej, z której mamy ciekawą, przemysłową panoramę Górnego Śląska. Podziemną trasę turystyczną wytyczono w okolicach szybu „Wilhelmina”. Liczy ona 1,5 km i znajduje się na głębokości około 30 m. Prowadzi wyrobiskami z XIX i XX wieku. Niezwykle interesująca jest obserwacja zmieniających się z biegiem lat metod pozyskiwania węgla i jego transportu. Wielkie wrażenie wywiera praca prawdziwego kombajnu węglowego. Specjalną ciekawostką jest podziemna karczma „Guibald”. Skansen Górniczy „Królowa Luiza” jest Oddziałem Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu; znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki.
więcej >>
Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu - budynek zmiękczania wody
Wycieczki: Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Początki eksploatacji złóż węgla kamiennego w Zabrzu wiążą się z polityką gospodarczą ówczesnego gospodarza tych ziem, czyli Królestwa Prus. Na przełomie XVIII i XIX wieku węgiel był potrzebny zarówno do rozwoju górnictwa galeny w Tarnowskich Górach, jak i hutnictwa żelaza w Gliwicach. Duże pokłady węgla odkryto w 1790 roku i już w następnym uruchomiono kopalnię „Królowa Luiza”, nazwaną tak na cześć królewskiej małżonki. Z czasem kopalnia rozrosła się do potężnych rozmiarów. W 1898 roku odnotowano rekordowe roczne wydobycie – 3,3 mln ton! Po II wojnie światowej kopalnia pracowała pod nazwą „Zabrze”. Wydobycia zaprzestano w roku 1973. Po dwudziestu latach od zamknięcia kopalni otwarto w niej Skansen Górniczy „Królowa Luiza”. Składa się on z części naziemnej i podziemnej trasy turystycznej. Ekspozycję na powierzchni ulokowano w budynkach szybu „Carnall”. Najcenniejszym i najefektowniejszym obiektem jest czynna, parowa maszyna wyciągowa z 1915 roku. Jej moc wynosi 2000 KM, średnica jednego cylindra – 955 mm, średnica koła z liną wyciągową – 6 m! Oprócz zabytków związanych z górnictwem, w budynkach przyszybowych do oglądnięcia jest wystawa starych samochodów i motocykli. Warto się również udać na szczyt 30-metrowej wieży wyciągowej, z której mamy ciekawą, przemysłową panoramę Górnego Śląska. Podziemną trasę turystyczną wytyczono w okolicach szybu „Wilhelmina”. Liczy ona 1,5 km i znajduje się na głębokości około 30 m. Prowadzi wyrobiskami z XIX i XX wieku. Niezwykle interesująca jest obserwacja zmieniających się z biegiem lat metod pozyskiwania węgla i jego transportu. Wielkie wrażenie wywiera praca prawdziwego kombajnu węglowego. Specjalną ciekawostką jest podziemna karczma „Guibald”. Skansen Górniczy „Królowa Luiza” jest Oddziałem Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu; znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki.
więcej >>
Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu - maszyna parowa
Wycieczki: Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Początki eksploatacji złóż węgla kamiennego w Zabrzu wiążą się z polityką gospodarczą ówczesnego gospodarza tych ziem, czyli Królestwa Prus. Na przełomie XVIII i XIX wieku węgiel był potrzebny zarówno do rozwoju górnictwa galeny w Tarnowskich Górach, jak i hutnictwa żelaza w Gliwicach. Duże pokłady węgla odkryto w 1790 roku i już w następnym uruchomiono kopalnię „Królowa Luiza”, nazwaną tak na cześć królewskiej małżonki. Z czasem kopalnia rozrosła się do potężnych rozmiarów. W 1898 roku odnotowano rekordowe roczne wydobycie – 3,3 mln ton! Po II wojnie światowej kopalnia pracowała pod nazwą „Zabrze”. Wydobycia zaprzestano w roku 1973. Po dwudziestu latach od zamknięcia kopalni otwarto w niej Skansen Górniczy „Królowa Luiza”. Składa się on z części naziemnej i podziemnej trasy turystycznej. Ekspozycję na powierzchni ulokowano w budynkach szybu „Carnall”. Najcenniejszym i najefektowniejszym obiektem jest czynna, parowa maszyna wyciągowa z 1915 roku. Jej moc wynosi 2000 KM, średnica jednego cylindra – 955 mm, średnica koła z liną wyciągową – 6 m! Oprócz zabytków związanych z górnictwem, w budynkach przyszybowych do oglądnięcia jest wystawa starych samochodów i motocykli. Warto się również udać na szczyt 30-metrowej wieży wyciągowej, z której mamy ciekawą, przemysłową panoramę Górnego Śląska. Podziemną trasę turystyczną wytyczono w okolicach szybu „Wilhelmina”. Liczy ona 1,5 km i znajduje się na głębokości około 30 m. Prowadzi wyrobiskami z XIX i XX wieku. Niezwykle interesująca jest obserwacja zmieniających się z biegiem lat metod pozyskiwania węgla i jego transportu. Wielkie wrażenie wywiera praca prawdziwego kombajnu węglowego. Specjalną ciekawostką jest podziemna karczma „Guibald”. Skansen Górniczy „Królowa Luiza” jest Oddziałem Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu; znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki.
więcej >>
Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu - maszyna parowa
Wycieczki: Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Początki eksploatacji złóż węgla kamiennego w Zabrzu wiążą się z polityką gospodarczą ówczesnego gospodarza tych ziem, czyli Królestwa Prus. Na przełomie XVIII i XIX wieku węgiel był potrzebny zarówno do rozwoju górnictwa galeny w Tarnowskich Górach, jak i hutnictwa żelaza w Gliwicach. Duże pokłady węgla odkryto w 1790 roku i już w następnym uruchomiono kopalnię „Królowa Luiza”, nazwaną tak na cześć królewskiej małżonki. Z czasem kopalnia rozrosła się do potężnych rozmiarów. W 1898 roku odnotowano rekordowe roczne wydobycie – 3,3 mln ton! Po II wojnie światowej kopalnia pracowała pod nazwą „Zabrze”. Wydobycia zaprzestano w roku 1973. Po dwudziestu latach od zamknięcia kopalni otwarto w niej Skansen Górniczy „Królowa Luiza”. Składa się on z części naziemnej i podziemnej trasy turystycznej. Ekspozycję na powierzchni ulokowano w budynkach szybu „Carnall”. Najcenniejszym i najefektowniejszym obiektem jest czynna, parowa maszyna wyciągowa z 1915 roku. Jej moc wynosi 2000 KM, średnica jednego cylindra – 955 mm, średnica koła z liną wyciągową – 6 m! Oprócz zabytków związanych z górnictwem, w budynkach przyszybowych do oglądnięcia jest wystawa starych samochodów i motocykli. Warto się również udać na szczyt 30-metrowej wieży wyciągowej, z której mamy ciekawą, przemysłową panoramę Górnego Śląska. Podziemną trasę turystyczną wytyczono w okolicach szybu „Wilhelmina”. Liczy ona 1,5 km i znajduje się na głębokości około 30 m. Prowadzi wyrobiskami z XIX i XX wieku. Niezwykle interesująca jest obserwacja zmieniających się z biegiem lat metod pozyskiwania węgla i jego transportu. Wielkie wrażenie wywiera praca prawdziwego kombajnu węglowego. Specjalną ciekawostką jest podziemna karczma „Guibald”. Skansen Górniczy „Królowa Luiza” jest Oddziałem Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu; znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki.
więcej >>
Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu - Maszyna parowa
Wycieczki: Szlak Zabytków Techniki, Sztolnia „Królowa Luiza” w Zabrzu
Początki eksploatacji złóż węgla kamiennego w Zabrzu wiążą się z polityką gospodarczą ówczesnego gospodarza tych ziem, czyli Królestwa Prus. Na przełomie XVIII i XIX wieku węgiel był potrzebny zarówno do rozwoju górnictwa galeny w Tarnowskich Górach, jak i hutnictwa żelaza w Gliwicach. Duże pokłady węgla odkryto w 1790 roku i już w następnym uruchomiono kopalnię „Królowa Luiza”, nazwaną tak na cześć królewskiej małżonki. Z czasem kopalnia rozrosła się do potężnych rozmiarów. W 1898 roku odnotowano rekordowe roczne wydobycie – 3,3 mln ton! Po II wojnie światowej kopalnia pracowała pod nazwą „Zabrze”. Wydobycia zaprzestano w roku 1973. Po dwudziestu latach od zamknięcia kopalni otwarto w niej Skansen Górniczy „Królowa Luiza”. Składa się on z części naziemnej i podziemnej trasy turystycznej. Ekspozycję na powierzchni ulokowano w budynkach szybu „Carnall”. Najcenniejszym i najefektowniejszym obiektem jest czynna, parowa maszyna wyciągowa z 1915 roku. Jej moc wynosi 2000 KM, średnica jednego cylindra – 955 mm, średnica koła z liną wyciągową – 6 m! Oprócz zabytków związanych z górnictwem, w budynkach przyszybowych do oglądnięcia jest wystawa starych samochodów i motocykli. Warto się również udać na szczyt 30-metrowej wieży wyciągowej, z której mamy ciekawą, przemysłową panoramę Górnego Śląska. Podziemną trasę turystyczną wytyczono w okolicach szybu „Wilhelmina”. Liczy ona 1,5 km i znajduje się na głębokości około 30 m. Prowadzi wyrobiskami z XIX i XX wieku. Niezwykle interesująca jest obserwacja zmieniających się z biegiem lat metod pozyskiwania węgla i jego transportu. Wielkie wrażenie wywiera praca prawdziwego kombajnu węglowego. Specjalną ciekawostką jest podziemna karczma „Guibald”. Skansen Górniczy „Królowa Luiza” jest Oddziałem Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu; znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki.
więcej >>
Ulica Gwardii Ludowej
Wycieczki: Osiedle Kaufhaus w Rudzie Śląskiej, Osiedla i kolonie robotnicze
Ruda Śląska leży w centrum aglomeracji górnośląskiej, sąsiadując m.in. z Zabrzem i Świętochłowicami. Miasto powstało w 1959 roku, z połączenia Rudy i Nowego Bytomia; obecnie współtworzy je 11 dzielnic, które często mogą się pochwalić wielowiekową historią. Już w drugiej połowie XVIII wieku tereny Rudy Śląskiej stały się miejscem dynamicznego rozwoju przemysłu ciężkiego, a przede wszystkim wydobycia węgla kamiennego oraz hutnictwa cynku i żelaza. W Nowym Bytomiu najwcześniej uruchomiono kopalnie i hutę cynku; w 1840 roku pracę rozpoczęła huta żelaza „Friedenshütte” (obecna Huta „Pokój”), założona przez żydowskich przedsiębiorców: Davida Loewenfelda, Moritza Friedländera i Simona Loewiego. Później często zmieniała ona właścicieli. Pod koniec XIX wieku zarządzający hutą postanowili zbudować na terenach położonych na zachód od zakładu osiedle robotnicze dla swoich pracowników z rodzinami. W pierwszym etapie, rozpoczętym prawdopodobnie już w latach 70., stanęły wielorodzinne familoki, które możemy dziś oglądać chociażby przy ul. Piotra Niedurnego. Są to ceglane bloki dwukondygnacyjne, przykryte dwuspadowymi dachami. W większości domów mieszkania były niewielkie, a ubikacje znajdowały się albo na korytarzu, albo na zewnątrz. W 1904 roku w centrum osiedla (obecnie ul. Piotra Niedurnego 99) stanął dom towarowy, czyli Kaufhaus. Z czasem dał on miano całej kolonii. Budynek ten, na planie litery L, jest dwupiętrowy i przykryty mansardowym dachem. W następnych latach osiedle rozbudowało się w kierunku wschodnim, przy dzisiejszych ulicach Gwardii Ludowej, Rudzkiej, Podgórze i Dobrej Nadziei. Domy tutaj postawione miały wyższy standard. W latach 30. XX wieku osiedle liczyło około 40 budynków, którym towarzyszyły obiekty użyteczności publicznej. Obecnie jest ich jednak znacznie mniej.
więcej >>
Obiekty i miejsca
Trasy
Wirtualne wycieczki
Panoramy
Wydarzenia
Aktualności
Galerie
Artykuły
Podserwisy
Audiowycieczki
Informacje
Potrawy
Organizatorzy
Użytkownicy
Planer podróży Planer podróży 0
    Przejdź do planera Dodaj pierwszy punkt do planera