Wyszukiwarka
Liczba elementów: 1382
Gliwice
Arena Gliwice to obiekt halowy o przeznaczeniu widowiskowo-sportowym. To także jeden z najnowocześniejszych i największych obiektów tego rodzaju w Polsce. Na Śląsku nie ma sobie równych.
więcej >>
Dodaj do planera
Gliwice
Najbardziej klimatyczna przestrzeń eventowa na Śląsku - koncerty, konferencje, warsztaty, wystawy.
więcej >>
Dodaj do planera
Zabrze
Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu oferuje miejsca doskonałe na firmowy event, szkolenie, konferencję, imprezę integracyjną lub koncert. Nic tak nie integruje jak wspólna przygoda, dlatego Muzeum Górnictwa Węglowego przygotowało bogatą ofertę integracyjną.
więcej >>
Dodaj do planera
Gliwice
Centrum Edukacji Ekologicznej znajduje się przy Przedsiębiorstwie Zagospodarowania Odpadów (składowisku odpadów na ul. Rybnickiej 199A). Jest to nowoczesny obiekt, w którym znajdują się m.in. wystawa interaktywna, ścieżki edukacyjne i punkt widokowy.
więcej >>
Dodaj do planera
Gliwice
Qubus Hotel Gliwice zlokalizowany jest w centrum miasta. Ten trzygwiazdkowy hotel oferuje 2 przestronne sale szkoleniowe mogące pomieścić 50 osób.
więcej >>
Dodaj do planera
Gliwice
Sale konferencyjne Hotelu Diament Plaza w Gliwicach mieszczą się w Restauracji Poziom, zlokalizowanej w zabytkowej piwnicy Hotelu. W salach można zastosować różne rodzaje ustawień krzeseł i stolików.
więcej >>
Dodaj do planera
Gliwice
Kanał Gliwicki jest drogą wodną łączącą przemysłowe miasta Górnego Śląska z Odrą. Całkowita długość Kanału Gliwickiego pomiędzy portami w Gliwicach i Kędzierzynie-Koźlu wynosi 40 km, a szlak kajakowy został wytyczony na odcinku 24 km od Gliwic do Ujazdu. Na tym odcinku znajdują się 3 śluzy umożliwiające pokonanie różnic poziomów wody –Łabędy Dzierżno i Rudziniec. Ich przepłynięcie jest możliwe w obu kierunkach i jest ogromną atrakcją dla kajakarzy. Spływanie kajakami po Kanale Gliwickim wymaga jednak przestrzegania zasad bezpieczeństwa, szczególnie przy śluzowaniu oraz ostrożności przy mijaniu z innymi jednostkami pływającymi. Nurt wody w Kanale Gliwickim nie jest silny, dlatego kajakiem można płynąć zarówno w stronę Kędzierzyna-Koźla, jak i Gliwic.
więcej >>
Dodaj do planera
Katowice
W 1865 roku Katowice otrzymały prawa miejskie. W ciągu kilkudziesięciu lat wiejska osada zmieniła się w prężny ośrodek przemysłowy. Centrum miasta stanowił oczywiście Rynek wraz z siecią odchodzących od niego ulic. Jedną z ważniejszych była biegnąca w kierunku północnym ulica Zamkowa (Schlossstrasse). Z biegiem lat zabudowano ją reprezentacyjnymi obiektami użyteczności publicznej. Kto wie, czy nie najpiękniejszym gmachem przy ulicy Zamkowej, a obecnie Alei Wojciecha Korfantego, jest wzniesiony w 1899 roku Hotel „Grand” - od 1984 roku siedziba Muzeum Śląskiego. Jego postawienie związane jest z działalnością katowickiego przedsiębiorcy, Maxa Wienera. Był on już właścicielem hotelu „De Prusse”, który postanowił sprzedać władzom miejskim na ratusz. Uzyskane spore pieniądze przeznaczył na nową inwestycję – większy i piękniejszy hotel przy ul. Zamkowej. Historycy nie są zgodni, kto zaprojektował „Grand”. Czy był to Niemiec – Gerd Zimmermann, czy katowicki Żyd – Ignatz Gruenfeld. Efekt okazał się imponujący. Gmach zbudowano z cegły; ryzality nad wejściami (głównym i północnym) zwieńczono efektownymi szczytami. Parter mieścił restaurację i kawiarnię. Gościom służyła elektryczna winda. Od lat 20. ubiegłego wieku wnętrza hotelu upodobały sobie liczne przedstawicielstwa firm i instytucji. W 1984 roku do budynku wprowadziło się Muzeum Śląskie. Jego początki sięgają okresu międzywojennego, kiedy doczekało się imponującej siedziby, rozebranej jednak przez Niemców podczas ostatniej wojny. Największym skarbem muzeum jest Galeria Malarstwa Polskiego: od 1800 roku po współczesność. Można tutaj zobaczyć obrazy najwybitniejszych mistrzów pędzla: Rodakowskiego, Matejki, Chełmońskiego, Michałowskiego, Gierymskiego. Dla miłośników militariów przeznaczona jest ekspozycja „Przemysł śląski w produkcji zbrojeniowej XX wieku”.
Bytom
Bytom należy do najstarszych miast na Śląsku. Już w połowie XIII wieku cieszył się prawami miejskimi, posiadał rynek i kościół parafialny. Wnet otoczono go murami, a w ich pobliżu Piastowie zbudowali zamek książęcy. Mieszkańcy przez stulecia bogacili się na handlu i górnictwie rud srebra i ołowiu. W XIX wieku do Bytomia dotarła nowoczesna industrializacja, chociaż w rozwoju przeszkodziło późne podłączenie do sieci kolejowej Prus. Pierwsza linia kolejowa na Śląsku połączyła Wrocław z Mysłowicami w 1846 roku. Niestety, w wyniku upartego sprzeciwu bytomskich woźniców i dorożkarzy, ominęła Bytom. W latach 50. XIX wieku Towarzystwo Kolei Górnośląskiej uruchomiło tutaj kolej wąskotorową, która przewoziła jedynie towary. Dworca kolejowego z prawdziwego zdarzenia doczekał się Bytom dopiero pod koniec lat 60. XIX stulecia, kiedy powstała normalnotorowa linia kolejowa, łącząca Tarnowskie Góry, przez Bytom i Katowice, z Czechowicami-Dziedzicami. Wraz z budową dworca kolejowego znaczenia nabrała ulica prowadząca w kierunku centrum miasta, czyli obecna ulica Dworcowa. Dotychczasowy podmiejski trakt szybko zamienił się w jedną z głównych ulic handlowych miasta. Pod koniec XIX i na początku XX wieku wyrosły przy niej okazałe kamienice mieszczańskie z lokalami usługowymi oraz reprezentacyjne hotele. Ulica liczy niespełna 450 metrów długości. Rozpoczyna się przy placu Tadeusza Kościuszki i biegnie na południe, by znaleźć ujście na placu Michała Wolskiego, którego dominantą jest modernistyczny budynek dworca kolejowego, wzniesiony w okresie międzywojennym. Najstarszym zabytkiem przy ulicy Dworcowej jest kamienica nr 16 (dawny hotel „Sanssouci”, następnie „Keiserhof” i „Bristol”), kształtem nawiązująca do klasycyzmu, ale bogata w zdobnictwo secesyjne. Gmach wzniesiono w 1858 roku. W jej pobliżu warto odszukać kilka innych, pięknych przykładów historyzmu i secesji. I tak, pod numerem 10, stoi kamienica z 1886 roku, ozdobiona efektownym wykuszem i szczytem. Numer 12-14 to pierwotnie budynek mieszkalny, a później hotel „Graf von Moltke”; został wzniesiony w 1866 roku. Z początku XX wieku pochodzi narożny budynek, oznaczony numerem 19, mieszczący kiedyś hotel „Reichhof” (później „Europahof” i „Pionier”). Równie ładnym obiektem jest kamienica nr 22, postawiona w 1905 roku jako budynek mieszkalny. Obecna ul. Dworcowa to deptak, przy którym swoje siedziby ma aż 19 oddziałów banków.