Szombierki dopiero w latach 50. ubiegłego wieku stały się jedną z dzielnic Bytomia. Wcześniej, przez kilkaset lat, były niedużą wsią, której mieszkańcy trudnili się w większości rolnictwem. W latach 20. XIX wieku osada stała się własnością Karola Goduli – „króla” cynku i węgla. Wzniósł on tutaj swój pałac, w którym (po śmierci przedsiębiorcy) zamieszkała jego przybrana córka Joanna Gryzik. Po niewielu latach skromna dziewczyna została hrabiną, wychodząc za Jana Ulryka von Schaffgotscha. Również Szombierki uległy w drugiej połowie XIX wieku wielkiej zmianie – wyrosły tutaj kopalnie, zaroiło się od robotników.
Na przełomie XIX i XX wieku Szombierki liczyły nieco ponad 3 tysiące mieszkańców i administracyjnie podlegały parafii pod wezwaniem Świętej Trójcy w Bytomiu. Podjęto więc wówczas decyzję o budowie własnego, murowanego kościoła. Na miejsce realizacji tej inwestycji wybrano plac przy rozwidleniu dróg, wiodących z Szombierek do Bobrka i Goduli. Budowę wsparli finansowo Schaffgotschowie oraz ich koncern przemysłowy. Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa został zaprojektowany przez Wilhelma Wieczorka, a prace nadzorował znany, bytomski architekt, Paul Jackisch. Kamień węgielny wmurowano latem 1903 roku, a już w listopadzie roku następnego odbyła się uroczystość poświęcenia. Na prośbę Joanny Gryzik - hrabiny Schaffgotsch - świątynię poświęcono Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa jest orientowany, postawiony z cegły, na planie krzyża łacińskiego. Projektant inspirował się stylami romańskim i gotyckim. Od zachodu wznosi się wieża, do której dobudowano nawę i - węższe od niej, zamknięte półkoliście – prezbiterium. Nawę przecina transept. Ostrosłupowe zwieńczenia wieży głównej, sygnaturki i wieżyczek po obu stronach prezbiterium, nawiązują do sztuki gotyckiej, zaś arkadowy fryz i półkoliście wykreślone okna – do sztuki romańskiej. Wnętrze jest trójnawowe. W 1909 roku przed głównym ołtarzem złożono prochy Karola Goduli, a na płycie nagrobnej wyryto napis:
Hic quiescit in Domino celsissimus vir Carolus Godulla natus Makosoviae die 8 Novembris 1781 mortus Vratislaviae die 6 Juli 1848 Ossa ejsus e coemetrio Vratislaviensis ad St. Albertum elevata in hoc ecclesia Schombergiensi die 2 Septembris 1909 reposita sunt. R. i. P.
(Tu spoczywa w Panu najszlachetniejszy mąż Karol Godula, urodzony w Makoszowach dnia 8 listopada 1781 zmarły we Wrocławiu dnia 6 lipca 1848 Jego kości z cmentarza wrocławskiego przy kościele św. Wojciecha zostały przeniesione do tego kościoła w Szombierkach dnia 2 września 1909 Niech spoczywa w pokoju.)