slaskie.travel
Ruiny pałacu Ballestremów, jak również ruiny domu, w którym mieszkał górnośląski przedsiębiorca z pierwszej połowy XIX w. - Karol Godula - były przez lata miejscem zapomnianym. Z początkiem XXI w. pojawiły się pomysły na ich wykorzystanie. Obiekty zostały przekazane przez władze Rudy Śląskiej fundacji „Zamek Chudów”, w nadziei na rewitalizację i uczynienie z nich atrakcji turystycznej.
Mocno zakrzaczony i zapomniany przez lata teren w rejonie ul. Bujoczka w Rudzie Śląskiej, kryje interesujące ślady przeszłości. Jeden z obiektów to ruiny rezydencji znanej jako pałac hrabiów Ballestremów, a której początki owiane są legendami. Zapewne już pod koniec XIV w. powstał w tym miejscu zamek, który z początkiem wieku następnego należał do rodu Rudzkich. Warto wspomnieć, że legendy czynią z owej warowni budowlę należącą pierwotnie do templariuszy. Przechodzący z rąk do rak obiekt, mocno zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej, z biegiem czasu ulegał przebudowom, w wyniku których powstała w końcu rezydencja typu pałacowego. Dziś, mówiąc o tej budowli, używa się określenia pałac Ballestremów. W ręce tego rodu bowiem przeszedł pod koniec XVIII wieku. Ballestremowie dokonali pod koniec XIX stulecia kolejnej przebudowy rezydencji, tym razem w stylu neogotyckim. W takiej postaci dotrwała ona do 1945 roku, kiedy to spalona została przez Armię Radziecką. Opuszczony i w końcu rozebrany pałac popadł w ruinę. Zachowały się jedynie fragmenty murów oraz piwnice.
W zrujnowanym stanie znajduje się również dom Karola Goduli, wzniesiony w pobliżu dworu około roku 1809. Karol Godula, żyjący w latach 1781-1848, był jednym z wybitniejszych górnośląskich przedsiębiorców swoich czasów. Położył znaczne zasługi między innymi dla rozwoju Rudy Śląskiej. Od 1801 roku pracował u hrabiego Ballestrema, szybko awansując na zarządcę majątku, a następnie głównego ekonoma dóbr. Zarządzał także hutą cynku „Karlhütte”, a wkrótce - dzięki swym umiejętnościom - dorobił się wielkiego majątku, do którego należało kilka kopalń i hut. Dom Karola Goduli był jeszcze w 1956 r. zamieszkały, jednak od tego czasu zostały z niego zaledwie fragmenty muru.
