slaskie.travel
Historia Biskupic sięga czasów średniowiecznych, kiedy Śląskiem władali książęta piastowscy. Pierwsza wzmianka o tych terenach pochodzi z 1243 roku. W dokumentach z XIV wieku znajdują się wpisy potwierdzające istnienie tu samodzielnej parafii. Do początku XVI stulecia osada wchodziła w skład dóbr biskupów wrocławskich, później należała do różnych rodów szlacheckich. Wreszcie stała się częścią utworzonego przez Franciszka Wolfganga von Stechowa majoratu pławniowicko-rudzko-biskupickiego, a potem przeszła w ręce jego spadkobierców - wywodzących się z północnych Włoch Ballestremów. W XIX i XX wieku wieś podlegała procesom powszechnej na Śląsku industrializacji, a w końcu została włączona w skład nowego miasta – Zabrza.
Pierwszy drewniany kościółek stał w Biskupicach już w średniowieczu. Zniszczyli go prawdopodobnie husyci w XV wieku. Po kilkudziesięciu latach, na przełomie stuleci XV i XVI, postawiono we wsi kolejny, również drewniany budynek sakralny. Podczas reformacji przejęli go protestanci, którzy do jego opuszczenia zostali zmuszeni po 1629 roku. Ta druga w historii Biskupic świątynia została zniszczona w trakcie gwałtownej burzy w czerwcu 1845 roku.
Ufundowania nowej, murowanej budowli, podjął się właściciel tutejszych majątków, hrabia von Ballestrem. Budowę rozpoczęto w 1853 roku, a poświęcenia gotowego obiektu dokonano w 1857. Kościoł św. Jana Chrzciciela jest orientowany, zbudowany z cegły, na planie krzyża łacińskiego. Od strony zachodniej wznosi się smukła wieża, przykryta ośmiobocznym hełmem. Nawę główną przecina transept, za którym znajduje się zamknięte trójbocznie prezbiterium. Świątyni i z zewnątrz, i wewnątrz nadano cechy stylu neogotyckiego. Kościół św. Jana Chrzciciela w kaplicy grobowej posiada kryptę m.in. fundatora kościoła – hrabiego Franciszka Karola Wolfganga von Ballestrema. Ballestremowie ufundowali również budynek plebani oraz klasztor Zgromadzenia SS. Miłosierdzia, w którym utworzono później szkołę dla dziewcząt.
