Na początku XX stulecia Zabrze było już ważnym ośrodkiem przemysłowym na mapie Śląska, tyle, że nieposiadającym praw miejskich. Od 1873 roku w Starym Zabrzu funkcjonowało jednak starostwo powiatowe, będące siedzibą władz rozległego powiatu zabrskiego. W jego skład wchodziło wiele miejscowości, współtworzących dzisiejsze Zabrze. Wszystkie one przeżywały na przełomie XIX i XX wieku okres ożywionego rozwoju, na ich terenie powstawały liczne zakłady przemysłowe i osiedla robotnicze - dotychczasowe wioski zmieniały się w typowe miasta.
Wraz ze wzrostem liczby ludności Zabrza i okolic pojawiła się potrzeba rozbudowy sieci szkolnej. Warto pamiętać, że w Królestwie Prus obowiązek szkolny wprowadzono już pod koniec XVIII wieku. W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku stanęło więc w Zabrzu i okolicach wiele budowli, które często służą oświacie do dziś. Jeden z najładniejszych gmachów znajdziemy przy ul. Królewskiej 4, która jest przecznicą ważnej zabrskiej ulicy Charlesa de Gaulle’a. Stoi tam Szkoła Podstawowa nr 5 im. Króla Jana III Sobieskiego.
Szkoła podstawowa nr 5 kontynuuje tradycje niemieckich katolickich szkół dla chłopców i dla dziewcząt, funkcjonujących tutaj aż do końca II wojny światowej. Gmach postawiono w latach 1904-1905 według projektu gliwickiego architekta, niejakiego Petzkego. Wykorzystał on opracowane wcześniej przez siebie plany szkoły w Rybniku. Gmach został wzniesiony na planie prostokąta, głównie z czerwonej cegły. Do dekoracji użyto cegły klinkierowej i glazurowanej (na zielono), a także kamienia. Budynek liczy dwa piętra. Jest eklektyczny, z nawiązaniami do sztuki gotyku i starożytnego Egiptu. Te odległe, egipskie wpływy odnajdziemy na przykład w kolumnach flankujących dwa główne portale. Co ciekawe, szczyty nad nimi mają formę typowo gotycką.