Pilchowice są dużą wsią, położoną na wschód od Knurowa, przy drodze z Gliwic do Rybnika. Historia miejscowości sięga końca XIII wieku - wchodziła ona wówczas w skład księstwa bytomskiego i była własnością biskupów wrocławskich. Jednak już w następnym wieku trafiła w inne ręce. Przez kolejne stulecia Pilchowice rozwijały się jako lokalne centrum rzemieślniczo-handlowe, posiadając status miasteczka. Właścicielami osady pozostawały m.in. rodziny Holych i von Reiswitzów, a w końcu cystersi z Rud. Na początku XVIII wieku Pilchowice kupili dziedzice państwa rybnickiego, zniemczona polska szlachta – hrabiowie von Wengersky. W ich rękach miejscowość pozostawała przez mniej więcej stulecie. W tym czasie rozpoczęli tutaj budowę pałacu oraz murowanego kościoła parafialnego.
Parafia w Pilchowicach funkcjonowała już w XIV wieku. Wchodziła w skład biskupstwa wrocławskiego. Wierni modlili się z w drewnianej świątyni, której wyglądu nie znamy. W drugiej połowie XVII wieku pilchowickiej parafii podlegały dwie filie: w Smolnicy i w Wilczej. Nowy, murowany kościół św. Jana Chrzciciela w Pilchowicach stanął w latach 1779-1780, dzięki wsparciu finansowemu czwartego z rodu Wengerskych właściciela Pilchowic – hrabiego Antoniego. Budowla jest orientowana, posiada cechy stylu późnobarokowego. Nad nawą, od zachodu, wznosi się wieża przykryta hełmem w kształcie dzwonu, od wschodu zaś przylega do niej węższe, zamknięte półkoliście prezbiterium. Wnętrze jest również późnobarokowe. Warto zwrócić uwagę na XVIII-wieczny obraz ołtarzowy „Ścięcie św. Jana Chrzciciela”, kopię dzieła Michaela Willmanna z kościoła św. Wincentego we Wrocławiu. Obok kościoła św. Jana Chrzciciela znajduje się cmentarz, na którym zachowały się ciekawe, zabytkowe nagrobki.