Poczta Główna w Tarnowskich Górach należy do większych gmachów miasta i stoi przy jednej z głównych ulic, noszącej obecnie imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Ten neobarokowy budynek z elementami secesji wzniesiony został według projektu berlińskiego architekta, Hanego. Prace pod kierunkiem architekta Kleinfelda rozpoczęto w 1908 roku. Koszty budowy, która trwała dość krótko, wyniosły 180 tysiący marek (z tego 44 tys. marek zapłacono miastu za parcelę). Obszerny, dwukondygnacyjny budynek oddano do użytku w listopadzie 1909 roku.
Główne wejście, wykonane z piaskowca, posiada charakter reprezentacyjnego, ozdobnego portalu, wprowadzającego do hali głównej. Pierwotnie na parterze budynku ulokowano m.in. biuro inspektora, pokoje listonoszy, kancelarię i sortownię. Pierwsze piętro służyło natomiast jako pomieszczenia centrali telefonicznej i telegraficznej, częściowo zaś mieściło mieszkanie służbowe dyrektora. Wnętrze gmachu poczty zachowało jedynie częściowo dawną dekorację, na którą składają się drobne elementy secesyjnej okładziny z zielonych kafli. Pierwotnie główną halę zdobiły również herby śląskich miast - obok Tarnowskich Gór także Bytomia, Chorzowa, Gliwic, Katowic i Wrocławia.
Ulica Piłsudskiego, przy której znajduje się Poczta Główna, do czasów międzywojennych, a także podczas okupacji nosiła nazwę Bahnhofstraße i Georgenbergerstraße. W latach międzywojennych była to ul. Kolejowa i ul. Lasowicka, zaś między 1945 a 1990 rokiem nosiła nazwę Armii Czerwonej.
Do rejestru zabytków Poczta Główna została wpisana w roku 1996, obejmując ochroną zarówno budynek, jak i zaplecze budynku otoczone ogrodzeniem.