Budynek Resursy w Dąbrowie Górniczej

Miejscowość:
Dąbrowa Górnicza
Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Dąbrowa Górnicza ukształtowała się jako duży ośrodek przemysłowy w XIX wieku, a prawa miejskie otrzymała dopiero w roku 1916. Osada rozwinęła się dzięki funkcjonowaniu kopalni węgla kamiennego oraz (największej w imperium rosyjskim) huty „Bankowej”, wokół których wydźwignęły się rozległe kolonie robotnicze.

Klub towarzyski

W latach 70. XIX wieku dąbrowscy przedsiębiorcy postanowili utworzyć w tej największej gminie wiejskiej na obszarze zaboru rosyjskiego klub towarzyski, który nazwano zgodnie z panującą wówczas modą - z francuska – resursą. W 1895 roku stanęła siedziba klubu - również znana jako Resursa Obywatelska. Wybudowano ją przy ulicy Klubowej, jednej z głównych arterii Dąbrowy Górniczej, łączącej okolice Sztygarki z hutą „Bankową” i dworcem kolejowym.

Charakterystyka budynku Resursy

Dwukondygnacyjny budynek Resursy wzniesiono z cegły (otynkowali go dopiero Niemcy podczas II wojny światowej). Stylistycznie nawiązywał do renesansu. Przed wejściem znajdował się ganek podparty filarami, można było zobaczyć schodkowy szczyt i namiastkę attyki. Wewnątrz najważniejsza była największa w okolicy sala balowa.

Spotkania w Resursie

W budynku odbywały się m.in. amatorskie koncerty muzyczne i spektakle teatralne. Z czasem do Resursy zaczęli przyjeżdżać aktorzy z sosnowieckiego teatru; odbywały się tu odczyty, spotkania z pisarzami (gościli tu na przykład Eliza Orzeszkowa, Maria Konopnicka, Stanisław Przybyszewski czy Helena Modrzejewska), akcje oświatowe, konferencje naukowo-techniczne i bale karnawałowe. W 1900 roku odbył się tutaj pierwszy w Zagłębiu pokaz kinematografu.

Znaczenie Resursy

O znaczeniu Resursy w życiu Dąbrowy niech świadczy fakt, że nazwę ulicy, przy której mieścił się budynek, zmieniono ze św. Józefa na Klubową. W okresie międzywojennym Resursa wciąż pozostawała centrum kulturalnym miasta. W 1928 roku wprowadziło się do niej znane i cenione Gimnazjum Żeńskie. Podczas ostatniej wojny Niemcy zaadaptowali ją na Deutsches Haus, czyli Dom Niemiecki. Po jej zakończeniu Resursa stała się siedzibą peerelowskich organizacji, a dzisiaj służy celom komercyjnym.

Wyświetlenia:  127
Lokalizacja:

Ul. 3 Maja 11
41-300 Dąbrowa Górnicza
Gmina: Dąbrowa Górnicza
Powiat: Dąbrowa Górnicza


Region turystyczny: 
Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia
Lokalizacja: 
W mieście
Kategoria: 
Dziedzictwo kulturowe

Informacje ogólne:
Rodzaj obiektu:  Źródła historii

Dostępność Całoroczny
Twoja ocena:
Ocena: 0.0 (Oddano 0 głosy)
Trasa
Trasa
Szlak znakowany
Do startu
Do mety
PDF
KML
GPX
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Dąbrowa Górnicza
0.33 km
Dąbrowa Górnicza
0.37 km
Dąbrowa Górnicza
0.39 km
Pogoda
Katowice
Zakwaterowanie w pobliżu
Dąbrowa Górnicza
0.19 km
Dąbrowa Górnicza
0.85 km
Dąbrowa Górnicza
1.39 km
Dąbrowa Górnicza
1.84 km
Dąbrowa Górnicza
2.02 km
Gastronomia w pobliżu
Dąbrowa Górnicza
0.09 km
Dąbrowa Górnicza
0.20 km
Dąbrowa Górnicza
0.20 km
Dąbrowa Górnicza
0.39 km
Dąbrowa Górnicza
0.39 km
Wydarzenia w pobliżu
Katowice
2024-01-10
12.51 km
Już od 9 stycznia zapraszamy na wyjątkowe spotkania łączące jogę i sztukę, zakończone relaksacją przy dźwiękach mis tybetańskich. „Joga w muzeum”, to zajęcia, na których będzie można odpocząć od obowiązków dnia codziennego, wyciszyć się, ale również wzmocnić i ukoić swój organizm.
Katowice
2024-10-25
12.51 km
Zapraszamy na otwarcie instalacji „PINK BOT” autorstwa Pawła Orłowskiego! 25 października (Piątek) o godz. 17:00 w Muzeum Śląskim będzie można podziwiać sześć monumentalnych, trzyipółmetrowych rzeźb, które na pewno nie pozostaną Wam obojętne.
Katowice
2024-12-15
12.51 km
Zapraszamy.
Katowice
2024-09-06
12.56 km
Wystawa Janina, Henryk, Anna. Ludzie i porcelana jest próbą opowiedzenia, przy pomocy dwóch ogniw – porcelany i wypowiedzi byłych pracowników fabryki, o Zakładach Porcelany „Bogucice” w Katowicach jako miejscu łączącym historię przemysłu z pięknem sztuki użytkowej. Chcąc przybliżyć odbiorcom cykl produkcyjny w fabryce, staraliśmy się podkreślić wieloetapowość produkcji i zespołowość, pokazać ludzkie oblicze fabryki i przemysłu ceramicznego, wysunąć tym razem na pierwszy plan człowieka, a nie sam materiał, jakim jest porcelana.