slaskie.travel
Historia dworców w Będzinie związana jest z powstaniem w 1858 r. bocznej odnogi Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, która połączyła znajdujące się wówczas w zaborze rosyjskim Ząbkowice, z częścią Śląska leżącą w zaborze pruskim.
O ile główna trasa Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej czynna była już od 1848 r., to jej boczną odnogę, wiodącą przez Będzin, zbudowano 10 lat później. Prowadziła ona z Ząbkowic, przez Będzin, w stronę pruskiej wówczas części Górnego Śląska. Pierwotny budynek dworca, niezbyt wielkich rozmiarów, z czasem przestał wystarczać coraz bardziej rozwijającemu się miastu.
W roku 1927 powstał projekt budynku w stylu modernistycznym, którego autorem był Edgar Norwerth (urodzony pod Genewą w 1884 roku, zmarły w 1950, w Warszawie), znany architekt, urbanista i teoretyk architektury, a także grafik oraz profesor uczelni rosyjskich i polskich. Norwerth przez pierwszy okres życia przebywał i pracował w Rosji, później (w 1924 r.) zamieszkał w Warszawie, z którą związany był do końca życia. Konstruktorem budynku dworca Będzin-Miasto był natomiast Stanisław Hempel (1892-1954), inżynier, projektant i budowniczy szeregu konstrukcji (stalowych, betonowych i drewnianych) o nowatorskim charakterze. Także on był profesorem i autorem wielu prac naukowych. Modernistyczny dworzec, o powierzchni 4800 m kw., wznoszony był przez firmę Pronaszko i Sobieszek. Dworzec kolejowy Będzin-Miasto oddany został w 1931 r. - z opóźnieniem w stosunku do pierwotnych planów.
Dworzec kolejowy Będzin-Miasto przez długi czas stanowił jeden z najbardziej reprezentacyjnych budynków Będzina, jednak lata PRL oraz fatalne zarządzenie polskimi kolejami w latach 90-tych, przyczyniły się do jego znacznej dewastacji. W roku 2006 budynek dworca, znajdujący się w dość kiepskim stanie, przekazany został władzom samorządowym, które podjęły się remontu.
