Wzmiankowana po raz pierwszy w XIII w. miejscowość, początkowo należąca do rodu Liebsteinsky-Kolowrat, w wieku XVII znajdowała się kolejno w rękach Collonnów oraz hrabiów Paczyńskich, przez których zakupiona została w 1685 r. Niedługo po nabyciu miejscowości Albert Leopold Paczyński rozpoczął budowę barokowej rezydencji, którą ukończył w 1700 r.
Pałac w Bycinie, który zmieniał właścicieli oraz dwukrotnie uległ zniszczeniom w wyniku pożarów, w 1867 r. przebudowany został przez książąt Hohenlohe-Oehringen. Na przełomie XVIII i XIX w. obok pałacu powstały także budynki gospodarcze. Obiekt, który ucierpiał w wyniku działań II wojny światowej, po 1945 r. wykorzystywany był w celach mieszkalnych przez pracowników tutejszego Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Po upadku PRL rezydencja nabyta została przez prywatnego inwestora. Na początku wieku XXI odnowiona została jedna z elewacji, po czym prace zostały wstrzymane. W ostatnich latach obiekt wystawiony był na sprzedaż.
Murowany, wzniesiony z cegły i otynkowany budynek powstał na planie litery „L”. Pałac w Bycinie posiada trzy kondygnacje i nakryty został dachem mansardowym. Piętnastoosiowa fasada pałacu posiada przejazd ozdobiony kamiennym, późnobarokowym portalem z kartuszem herbowym. Pewne pojęcie o dawnej świetności pałacu dać może odrestaurowana elewacja boczna. Jeśli zabytkowi się poszczęści i trafi w dobre ręce, wówczas cały uzyska taki wygląd. Skarbem tej rezydencji jest kaplica z późnobarokową polichromią przedstawiającą m.in. Wniebowzięcie Matki Bożej oraz postaci czterech Ojców Kościoła.