Tak zwany Kavalier Haus (Dom Kawalera) wzniesiony został w 1881 roku, ówczesnym zwyczajem - obok pławniowickiego pałacu. Pierwotnie był on przeznaczony głównie dla Leona Ballestrema, starszego syna hrabiego Franciszka. Leon mieszkał tu do 1902 r. W następnych latach budowla pełniła funkcję lokum dla gości przybywających do pławniowickiej rezydencji. W dolnej kondygnacji mieściły się również mieszkania dla służby, powozownia oraz garaż dla samochodu osobowego hrabiego Franciszka, marki Mercedes Benz.
Piętrowy budynek Domu Kawalera, podobnie jak sam pałac, zbudowano z litej cegły. Jest budowlą eklektyczną, czyli mieszającą różne style, ze znaczącymi elementami neogotyckimi. Architektura Domu Kawalera przypomina sam pałac, jest zresztą również dziełem Konstantego Heidenreicha, pochodzącego z Kopic. Obydwa obiekty wznoszono właściwie równolegle (pałac był budowany do roku 1885) i są one częścią zaplanowanego założenia pałacowo-parkowego. W szczycie bocznej elewacji znajduje się napis: „Franz II. Graf von Ballestrem. 1881”.
Ród Ballestremów wywodzi się z włoskiej rodziny szlacheckiej z Asti koło Turynu. Początek śląskiej linii rodu wiąże się z osobą Giovanniego Baptysty Angelo di Castellengo, który w 1730 roku został paziem na dworze księcia sasko-weimarskiego, zniemczając imię na Johann i przyjmując nazwisko Ballestrem.
Inicjator budowy pałacu oraz Domu Kawalera w Pławniowicach, Franciszek Ballestrem, żył w latach 1834-1910. Jako wybitny przedstawiciel rodu potężnych magnatów przemysłowych, zasłużył się dla rozwoju Śląska (choć równocześnie znane są jego antypolskie wypowiedzi). Franciszek Ballestrem był przewodniczącym Reichstagu (parlamentu niemieckiego) w latach 1898-1906.