slaskie.travel
Kościół znajdujący się przy dzisiejszej ul. Kościuszki w Czeladzi Piaskach i stanowiący sanktuarium Matki Bożej Bolesnej oraz św. Jana Marii Vianney’a, wzniesiony został w latach 1922-24. Głównym inicjatorem budowy był ks. prałat Jerzy Imiela. Fundatorami kościoła, jak głosi napis na marmurowej tablicy przy wejściu do świątyni (w języku polskim i łacińskim), było francuskie Towarzystwo Bezimienne Kopalń „Czeladź” oraz sami pracownicy kopalni.
Kościół - obecnie Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej oraz św. Jana Marii Vianney’a - poświęcony został w 1924 r. przez ordynariusza kieleckiego, ks. biskupa Augustyna Łosińskiego. Trzynawowa budowla na planie krzyża, nawiązująca swoją bryłą do staroromańskiego stylu bazylikowego, zaprojektowana została przez architektów francuskich. Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej oraz św. Jana Marii Vianney’a ma 40,4 m długości oraz 15,9 szerokości. Długość transeptu (nawy poprzecznej) wynosi 25 m. Wysokość nawy głównej oraz prezbiterium - 15 m. Kościelna wieża ma 25. Parafia Czeladź Piaski została erygowana w roku 1937 dekretem ks. biskupa Teodora Kubiny, ordynariusza częstochowskiego. Ściany kościoła są murowane, dach zaś posiada konstrukcję drewnianą i pokryty jest blachą. Wewnątrz świątyni znajduje się pięć ołtarzy.
W głównym umieszczona została Pieta. Interesującym niewątpliwie obiektem jest witraż przedstawiający Pana Jezusa błogosławiącego dwa zaprzyjaźnione narody - polski i francuski. Obiektem starszym od samego kościoła jest stojący nieopodal dom katolicki, wybudowany w 1908 r., który z początku pełnił funkcję budynku szkolnego. Na dziedzińcu kościoła, od strony ul. Francuskiej, znajduje się figura św. Barbary, która pierwotnie umieszczona była w wykutej spontanicznie w 1931 r. - przez górników - podziemnej kaplicy. Kaplica ta, znajdująca się w rejonie szybu „Julian” niewątpliwie przeszkadzała stalinowskim władzom, które zlikwidowały ją w latach 50-tych. W jej wnętrzu znajdował się także posąg Matki Bożej Bolesnej, dziś umieszczony w kaplicy pogrzebowej.
W 1986 r. poświęcono obraz św. Jana Marii Vianney’a oraz sprowadzono do kościoła relikwie tego świętego. Był on w XIX w. proboszczem w małej wiosce Ars we Francji, pełnym poświęcenia i kochającym ludzi, który zasłynął m.in. z wytrwałego, wielogodzinnego posługiwania w konfesjonale, a także z pomocy biednym. Co ciekawe, z tej samej rodziny Vianney'ów pochodził inżynier Wiktor Vianney, będący w latach 1905-1931 dyrektorem Towarzystwa Bezimiennego Kopalń Węgla „Czeladź”. Stworzył on wówczas wzorcową, mieszkalną kolonię robotniczą „Piaski” oraz przyczynił się do rozwoju i unowocześnienia samego zakładu.
